Идејата и создавањето беше на на Шеик Тахнун Бин Зајед Ал Нахјан кој во тоа време завршуваше напредни студии во САД. Во 1993 година по гледањето на првиот U.F.C. Шеик Тахнун стана обожавател на ММА. Набргу после тоа, тој започна да тренира бразилска џиу-џица во Сан Диего, Калифорнија. По завршувањето на студиите, Шеик Тахнун се враќа во U.А.Е. но неговата страст кон боречките вештини не престана.
Шеик Тахнун се стреми да создаде и изгради својата визија за ширење на боречките вештини не само во неговата родни Арабски Емирати, туку за создавање на стандард кој би сакале сите да го достигнат.
За да ја претстави својата визија во реалност, Шеик Тахнун разви и покрена план да се внесе и рашири растот на боречките вештини во О.А.Е. Шеик Тахнун го создаде ADCC (ABU DHABI COMBAT CLUB). Шеик Тахнун преобразил неработен објект во Абу Даби во клуб за боречки вештини. Започна со ангажирање врвни инструктори во разни воени вештини, бразилскa џиу-џицa, џудо, борење, самбо, муај тај и др.
Наскоро, ADCC станува врвен објект за тренинг на ММА во арапскиот свет. Во просториите на ADCC, инструктори од светска класа учат бџџ, самбо, бокс, кикбокс, џудо, борење и разни други вешштини корисни за ММА и борби без правила.
Целтта на ADCC е генерално да промовира здрав начин на живот преку едукација на членовите во исхраната и да ги обучува луѓето во сите аспекти на самоодбрана, што, пак, гради самодоверба.
Колку повеќе ја изучуваше Грејси Џиу-Џица, Шеик Тахнун виде недостатоци во тогашната филозофија на џиу-џицата,однсоно фактот дека во тоа време, мнозинството ги игнорираа зафатите на нозете (колената и стопалата). Сепак, Шеик Тахнун е човек кој ги следел сопствените идеи и наскоро започнал нешто што би создал сосема нов спорт кој сакал да го рашири секаде низ светот.
Тахнун продолжил да учи руски самбо и неговата жед за знаење го доведе до други борбени стилови како борење и џудо. Додека ги учеше сите овие стилови, Тахнун честопати се среќаваше со исти прашања или исти изјави од инструктори од различни стилови: „Мојата вештина е подобра од сите други. Ако знаете дека можете да победите кој било друг стил на борба! “ тогашниот проблем беше што, бидејќи секој стил на борба имаше свој сет на правила, уште еднаш беше невозможно да се утврди кој е најефикасен.
Имајќи ја предвид оваа идеја, Шеик Тахнун создаде нов натпревар и збир на „неутрални“ правила кои ќе им овозможат на практичарите на разни боречки вештини да се натпреваруваат едни против други и без бруталност на ударите, да докажат на себе и на другите дека нивниот стил е најефективниот стил на „борба“, со што во 1998 година беше создадено првото светско првенство во борби во Абу Даби (ADCC).
Правилата на ADCC беа прифатливи за сите стилови и вештини и сите борци од повеќе вештини имаа еднакви шанси за успех. Беа забранети само некои техники каде што може да биде поврден рбетниот столб, но се друго беше дозволено.
ADCC имаше 16 борци во секоја од 5те дивизии и првите се натпреваруваа за титулата. Дополнително, АДЦЦ турнирот имаше голема придобивка која ја немаше во друго натпреварување, борците добиваа големи парични награди. Можеа да заработат, да се покажат и докажат и да се припремаат за своите следни мма борби.
Првото издание на ADCC се одржа на 20, 21 и 22 март 1998 година во Абу Даби, У.А.Е. И покрај својата новина и недостаток на публицитет (поради недостаток на специјализирани медиуми во тоа време), првиот турнир АДЦЦ сепак привлече некои од најдобрите „граплери“ во светот за тоа време, додека други, плашејќи се од можеби новите правилата останаа дома и го чекаа крајот на настанот за да ја дадат својата оценка.
По завршувањето на првиот настан, со тоа што натпреварувачите се враќаа дома возбудени од квалитетот на настанот и еднаквоста на правилата, па потоа следуваше експлозија на интерес за следните години. Со секое издание, се повеќе и повеќе врвни борци од целиот Свет активно започнаа да тренираат и да се подготвуваат за ADCC. Со зголемениот интерес, започна проблем да се јавува, имаше премногу учесници за достапните 16 места, со што се принуди ADCC да создаде регионални квалификациски натпреварувања. Наскоро, ADCC се прошири низ целиот свет и се создаде нов и возбудлив спорт.
Шампионите и врвните натпреварувачи од ADCC станаа многу барани за ММА турнирите и наскоро станаа големи sвезди во емисии како UFC во Америка и PRIDE К1 во Јапонија. Имиња како Ројлер Грejси, Марк Кер, Мет Хјуз, Рикардо Арона, Тито Ортиз, Родриго „Минотауро“, Дин Листер, Рико Родригес, Рикардо Арона, Мет Линдленд, Том Ериксон, Роналдо „areакаре“ Соуза и Витор „Шаолин“ Рибеиро кои денес се големи легенди во ММА светот.
Постојаното ширење предводено од огромниот успех на ADCC раѓаше аматерски лиги ширум светот, и со секоја година, бројот на натпреварувачи во овие и други слични настани се зголеми, а ADCC шампионатите секогаш се сметаа за врв на натпреварувањата.